Blote voetjes in het zand - een Heineken in je hand

No problem – This is the good life

Dit is poging numero 3 om een goede, kwalitatief hoogstaande en wellicht grappige blog te schrijven. Ik heb goede hoop dat het dit keer wel gaat lukken, al moet ik zeggen dat het het niet mijn favoriete tijdsbesteding is omdat het altijd zo lang duurt om te bedenken wat ik ook alweer heb uitgespookt… Zoveel gezien, zoveel gedaan. Probeer die indrukken maar eens op te schrijven, het klinkt lang niet zo leuk/mooi/gieren als het was. EN toch, en toch waag ik een poging. Ik wens jullie sterkte, hopend dat jullie het einde der teksten halen.

Vorige week was het eindelijk zover, met gierende vliegtuigbanden verlieten we San Francisco om deze prachtige stad in te ruilen voor de hagelwitte stranden van Jamaica. Team trouble, bestaande uit aussies/dutchies/Canadians hadden het brilliante plan om tijdens spring break naar Jamaica te gaan. Spring break is een big deal hier, amerikaanse studenten vliegen naar allerlei bestemmingen om zich eens flink te misdragen in de zon. En dat was precies wat wij ook van plan waren, alleen wij wilden ook nog aanzienlijk wat avonturen beleven en zo kwamen wij op het idée om naar Jamaica te gaan. Niet de eerste beste bestemming die voor de hand ligt, maar juist daarom des te interessanter.

Na een lange vlucht via Newark, kwamen we veilig aan in Jamaica. Tijdens de busreis naar ons hotel vielen we van de ene verbazing in de andere. Wat een mooi eiland, maar wat een verschillen in arm en rijk. Aan de ene kant van de weg stonden krottenwijken terwijl even verderop een gigantische 5 sterren all-inclusive spa hotel was gevestigd. Een eiland van grote tegenstellingen dus. Ik had natuurlijk al wat research gedaan, en Jamaica is een 3e wereldland en dat zie je heel duidelijk als je buiten de toeristische plekken gaat.

Aangekomen bij ons hotel, dat toch echt veeel mooier leek op de foto’s, werden we toch echt een beetje teleurgesteld. De swim-up-bar was toch maar niet voor ons bedoelt, de kamers waren klein en onze tourguides vertelden ons doodleuk dat spring break allang al over was. En dat betekende dat wij de enige jongeren in het hotel waren, hiephiephoera! De jongens van sunsplashtours gingen namelijk zelf ook de volgende dag naar huis… What the fuck? Het buffet werd stipt om 7 uur gecrasht door een tsjechische seniorenclub, inclusief spataderen en rimpelige oude mannetjes in te kleine zwembroekjes. En dit is nou zo’n moment dat je 2 dingen kunt doen.

1. Je kunt klagen, miepen en zeuren tot je erbij neervalt OF
2. Je denkt gewoon BOEIEN we maken er een topvakantie van!!!

En laat ik nou net het geluk hebben dat ik met een groep geweldige meiden op stap was, die er gewoon het beste van maken. En zo hoort het, we hebben gegiert en gelachen om al die oude walvissen in bikini’s die het diner crashten en al onze cake wegpikten. De rumpunches en vodka’s smaken prima om 3 uur ‘s middags en het is helemaal niet erg dat je het hele zwembad + Jacuzzi voor jezelf hebt. Het personeel was super aardig en het leek wel alsof we VIP’s waren met zoveel personeel en zo weinig gasten. Onze huis DJ Herby was waarschijnlijk ook blij wat jong vlees te zien, want het duurde niet lang voordat de reggaebeats uit de speakers bouncden. Dj Herby, onze 24hour stonede DJ ging los met de microfoon want ik weet niet hoe vaak ik heb gehoord: “JA MAN, spring break 2011, San Franciscan girls in tha houseeeeeee” en “look at the sexy ladies in the pool, this is a real partyyyy”. Haha yeah right.

Een levensles dus: Verwachtingen gaan samen met teleurstellingen. Maar mensen met optimisme in hun hart die de wereld bekijken door een positieve, roze bril hebben zoveel meer plezier in het leven! En ik moet zeggen, die roze bril zit heerlijk….

Het leuke van deze vakantie was dat we de Jamaicaanse cultuur echt hebben leren kennen. De jongens van sunsplashtours hebben ons alle ins and outs & do’s and donts verteld dus we wisten precies waar we heen moesten en hoe alles werkte. Toppertje dus, ze hebben vanalles voor ons geregeld en ze brachten ons overal heen in de jeep. Stappen in Jamaica is een waar avontuur, ik voelde me zo’n toerist toen we bijna de enige blanke dames waren in een gigantische club vol met locals. Maar dat is eigenlijk ook hoe het hoort, veel avontuurlijker dan in het buitenland opgescheept zitten met dronken amerikanen.

Als ik aan Jamaica denk, dan denk ik aan weed, rasta’s, chille vibe en reggae. Eigenlijk dus een groot stereotype, alleen het verbazingwekkende is dat alles precies zo is als ik dacht! Ik heb zoveel rastafari’s gezien, iedereen blowt en alles gaat hier 10x zo langzaam. Elke jamaicaan zegt no problem, this is Jamaica. Ja man, wangwan! En de muziek? na deze week ben ik zeker een grote fan geworden van reggae en dancehall. Perfecte muziek om op te dansen op een strandfeestje.
Blote voeten in het zand en een Heineken in je hand.

Alleen je voelt je zo’n lompe buitenlander op de dansvloer, want ze hebben hier crazy danceskills. Wow, de meiden hier kunnen schudden als de beste en dan vooral hun kont. Ookal staan ze helemaal stil, alsnog krijgen ze het voor elkaar om 1 voor 1 hun rechter en linker kont te bewegen. Gelukkig waren ze zo vriendelijk om ons een korte workshop te geven, dus na een beetje oefenen en flink wat cocktails gingen de white chicks ook los op de dansvloer! Alleen we moesten nog even wennen aan al het grinden en daggeren, kort door de bocht is dat eigenlijk gewoon dansend sexxen met je kleren aan. Best apart om te zien, maar ik dans toch liever in me eentje.
Al gaat dat niet zo makkelijk, want je wordt aan alle kanten benaderd en voordat je het weet sta je te dansen met een rasta. En helaas ontsnap je niet zo makkelijk want het woord Nee kennen ze hier niet. Gelukkig hadden we wat bodyguards uit Toronto en een paar locals die ons af en toe redden van een daggeraanval. En dat is een aanval, zoek daggeren maar op op youtube. You will be shocked.

We hebben ook ontdekt dat de nationale sport toeteren is. Onze taxichauffeur Chris was zo vriendelijk om ons even uit te leggen waarom iedereen altijd toetert. Het blijkt dus dat je om meerdere redenen kunt toeteren, ook al klinkt elke toeter hetzelfde. Je toetert sowieso bij elke bocht, bij elke auto die van de zijkant komt, bij stonede rastafari’s die op de weg zwieren, toeristen die niet weten waar ze moeten kijken en natuurlijk ook voor mooie dames. Ik vraag me nog steeds af waarom ze allemaal toeterden als wij langs de weg liepen, ik hoop om de mooie dames reden maar waarschijnlijk vallen wij in de categorie “verdwaalde toeristen toeter”. Tezamen met de dramatische rijstijl en al het getoeter is het een grote chaos op de weg.

Als echte avonturiers hebben we behalve drinken, feesten en zonnen ook nog iets actiefs gedaan. Allereerst een mooie tour op een zeilboot langs de kust, een mooie zonsondergang gezien en uiteindelijk belandt bij Ricks Café op de rotsen. Hier springen jongens van de cliffs voor geld, ze doen echt de gekste dingen, back-flips, dubbele salto’s en ze springen zelfs uit een hoge bomen.
Verder ook nog een tour gedaan door de watervallen, al zwemmend in prachtig mineraalwater langs watervallen in de jungle. Onze gids haalde vers fruit uit de bomen en liet ons van alles proeven en ruiken. Ik heb heel wat geleerd over hoe alles groeit, ik wist bijvoorbeeld niet dat een ananas in een struikje groeit. Elke plant produceert 1 ananas. En ik maar denken dat het een boom was….

Op de terugweg was het nog drama bij de security border van USA op het vliegveld in Texas. We moesten haasten voor onze vluch naar SF, maar waarschijnlijk vonden ze het idée van amsterdamse uitwisselings-studenten vanuit Jamaica een beetje verdacht. Of misschien zagen we er te vercrackt uit, maar Danae en ik moesten beide naar de extra security check. Het duurde eeuwen voordat we aan de beurt waren en na wat rondsnuffelen tussen stringetjes en slippers bleek er weinig aan de hand. Behalve dat wij onze vlucht hadden gemist… gelukkig konden we een uurtje later alsnog naar SF vertrekken. Toch een raar idée als je landt en zegt: jeej we zijn thuis! Yep, San Francisco is mijn nieuwe thuis.

Kort door de bocht: Jamaica was een top vakantie, veel gezien en genoten. Vooral van de relaxte cultuur en alle locals. Het ging prima met onze groep meiden, en dat vind ik best knap aangezien ik ze pas 3 maanden ken! Ik denk dat die roze bril ons goed doet. Ik houd ‘m voorlopig lekker op!

Het studentenleventje in San Francisco begint weer en iedereen zit gebruind en slaperig in de klas. Nog maar 6 weken colleges en dan zijn we alweer klaar, het gaat zo snel. Des te meer redenen om nog meer avonturen te beleven. We hebben heel wat dingen op onze to-do-list dus jullie zullen nog veel avonturen lezen!

Eind mei heb ik mijn final exams en dan ben ik alweer jarig en het leukste kado arriveert op vrijdag 20 mei, namelijk mijn papi en mami!! Daarna is het plan om mijn verjaardag te vieren in Las Vegas, een beetje als klap op de vuurpijl van dit semester want veel vrienden gaan begin juni alweer naar huis. Ik heb gelukkig nog 5 weken om rond te reizen, ik weet nog niet wat me exacte plannen zijn maar het belooft een wilde roadtrip te worden door USA. Waarschijnlijk richting San Diego, grand canyon, Texas, New Orleans, Miami en New York??? Wie weet waar ik belandt, maar het komt vast allemaal goed met me roze bril.

Dit was deel 1, wellicht heb ik nog meer inspiratie de komende dagen voor wat interessante dingen die ik heb ontdekt.

The Adventures Will Continue……..

Peace, love & respect